Nieuw bezorgster Bereik
Tijdens het rapen en nieten van Bereik 3 biedt Siety Koedijk spontaan aan om de wijk van Martien Konijn, die deze wijk op zijn beurt tijdelijk had overgenomen van Atie Vink, op zich te nemen. Siety versterkt ook de groep Gezinsvieringen. Haar eerste bijeenkomst was de Palmpasenviering. Welkom Siety en succes met de werkzaamheden die je op je hebt genomen. Vele handen maken licht werk.

Neemt u even plaats
Ons kerkhof wordt regelmatig bezocht. Als het zo uitkomt zijn er soms contacten d.m.v. een praatje of een onderonsje. Het zijn spontane waardevolle ontmoetingen. Er komen ook bezoekers buiten Burgerbrug. In hun fietstas of auto hebben ze de nodige attributen om het dierbare plekje van hun geliefde schoon te maken en aan te harken. Het graf ligt er na soms wel een uurtje gewerkt te hebben weer prachtig bij. Met een meegenomen appeltje voor de dorst of een flesje water wordt even “stilgestaan”om daarna weer huiswaarts te keren. U kent vast wel het programma Bakkie Troost van de EO.  Het bracht ons op een idee. Wat dacht u van Neem even Plaats. Maar dan moet er wel plaats zijn. U begrijpt waar het naar toe gaat. Is er iemand die een bankje heeft of een idee om een bankje te plaatsen? Laat het ons weten. Bedenk wel we wonen in een zeeklimaat het bankje moet tegen een stootje kunnen.

Palmpasenviering
De gezinsviering Palmpasen werd goed bezocht. Maar liefst 21 kinderen liepen trots “in alle kwetsbaarheid onderweg” zoals het thema dit jaar luidde drie ronden door de kerk. Daarbij tilden zij allen hun Palmpasenstok zo hoog mogelijk op zodat iedereen hun mooi versierde stok kon bewonderen. Als een goede herder begeleidde pastoor de kinderen door de kerk terwijl het St. Caecilia koor enthousiast  Onze stad heet Palmpasen zong. Nadat de kinderen hun stokken rondom het altaar gelegd hebben begroet Pastoor een ieder en volgt de viering. Als Pastoor zijn woordje gaat doen nodigt hij de kinderen uit naar voren te komen. Hij vraagt wat er zoal aan hun Palmpasenstokken hangt en wat de betekenis er van is. Voor wie de stokken bestemd zijn. Ja dat weten ze allemaal. De een gaat naar een zieke collega van mama een ander gaat naar en zieke buurvrouw. Voor een opa en een oma. Ook is er een voor Elise die moet geopereerd aan haar ogen. Floor wat een verrassing en wat een vrolijk versierde stok. Hij heeft zeker een week in de kamer staan pronken. Het stukje zeep heb ik meegenomen in de koffer en zal het gebruiken in Rome waar ik samen met Rene en nog 700 pelgrims uit het Bisdom van Haarlem naar toe ga. Na het slotlied klap eens vrolijk in je handen voor de Heer, stamp eens deftig met je voeten en juich eens met luide stem Amen ging iedereen voldaan naar huis. Met een kleine versnapering van de misdienaars die bij de uitgang stonden, kijken we terug op een mooie Palmpasenviering.

Kruiswegstatie
Samen met Willem Vink als voorganger is op Goede Vrijdag de Kruiswegstatie gebeden. Het is al een aantal jaren een mooi traditie. Even een stil moment om samen met een aantal parochianen aandacht te geven aan het lijden en sterven van Christus aan de hand van onze mooie kruiswegstaties.  Wat zou het mooi zijn als dan ook eens het Stabat Mater zou worden gezongen…..

De Paasvieringen
De Paaswake die dit jaar door The Young Voices muzikaal werd begeleid, was goed bezet. Met mooie tekstuele liederen die heel mooi bij de Paaswake aansloten, is de nieuwe Paaskaars ontstoken. Hulde aan het koor voor hun bijdrage!  De dienst begon dit jaar om kwart over zeven. Een tijdstip wat waarschijnlijk goed bevalt. We zijn het immers gewend van de reguliere vieringen. Pastoor Hulsebosch ging wel direct na de viering naar Warmenhuizen. Immers ook daar is dezelfde avond een Paaswake. De volgende dag eerste Paasdag gaat Pastoor nadat hij de viering in Warmenhuizen heeft gedaan om 11.00 uur  voor waarin het St. Caecilia koor de dienst muzikaal verzorgt. Zij hebben flink gestudeerd en het resultaat mocht er zijn. Een prachtige en ook een goed bezette viering. Omdat de zon volop scheen waren er prachtige zonnestralen in de kerk en ontstond er een echte sfeer van paasmorgen…
De  gebrandschilderde in glas- en loodramen zijn eigenlijk in de ochtenduren op hun mooist..

Omgewaaide boom in de voortuin
Heeft u opgemerkt dat de hevige vroege voorjaarsstorm die in de Goede Week aanhield een boom heeft doen sneuvelen in de voortuin van de Pastorie?  Volgens Bert Rotteveel was hij niet meer te redden. Vakkundig hebben Bert en Ruud Hoogeveen, onder toeziend oog van René,  de boom verwijderd. Alles is meteen keurig afgevoerd. Maar er is wel een lege plek achtergebleven…….

Vastenaktie
Wat hebben de kinderen hun best gedaan tijdens de Vastenactie. De Vastenactie die dit jaar in het teken staat  van steun aan de kinderen, die op de theeplantages in Skri Lanka werken en geen opleiding kunnen volgen. Met de opbrengst van de Vastenaktie kunnen wij deze kinderen helpen. Samen met Maud, Thea en Pien hebben de kinderen na de Kindernevendienst een kopje thee of koffie aangeboden. Het weekend daarop  hebben de kinderen na afloop van de viering  potjes narcissen, geschonken door Petra en Theo Volkers, verkocht. Op school hebben de kinderen allerlei klusjes gedaan, zoals gras maaien,  ramen lappen, boodschappen doen en afgewassen.  Samen het de gehouden deurcollecte heeft de Vastenaktie een bedrag van € 512,98  opgeleverd. De kinderen in Skri Lanka zijn jullie heel dankbaar  voor jullie inspanningen.

Vormsel 12 april
12 April was het zover. De Vormselviering in Warmenhuizen.  Lola Pronk, Tessa Boots, Kate Mosch, Luna Pronk, Roy Klaver, Roos van der Veek, Anouk Volkers, Ruud Borst,  Jaika Rutgrink en Nick Klaver ontvingen van Hulpbisschop Mgr. Dr. J.W.M. Hendriks het Heilig Vormsel. De viering waarin Pastoor Hulsebosch als concelebrant voorging. De dag begon met stralend weer. Wel een beetje koud maar het is nog vroeg in het voorjaar. De kinderen zagen er allemaal prachtig uit op hun “Paasbest”zegt men dat wel. Enkele dames met blote voetjes in open schoentjes. Enkele heren met een prachtige stropdas.  Het moment dat de kinderen door de Bisschop werden uitgenodigd naar voren te komen om het Sacrament van het Vormsel te ontvangen hadden zij hun brandende doopkaars in handen. Dit was niet gerepeteerd en eigenlijk niet de bedoeling. Maar wat was dit een devoot gebaar. Bij het neerknielen voor de Bisschop en hij hun met het Chrisma zalfde, hielden zij hun kaars goed in de gaten. Het persoonlijk woordje dat de Mgr. naar de Vormelingen toesprak, kreeg de volledige aandacht. Zaterdag 30 mei komen de Vormelingen nog een keer bij elkaar. Het is de bedoeling het e.e.a. te evalueren en met elkaar te eten.

Rome bedevaart
Een aantal parochianen heeft ons gevraagd om iets in Bereik te schijven over onze ervaringen met de Bisdom-bedevaart naar Rome. Het leek ons wel een goed idee omdat het Bisdom mogelijk in de toekomst meer bedevaarten naar Rome zal organiseren en u wellicht ook interesse heeft om eens een keer naar Rome te gaan.

Donderdagochtend 30 april startte onze Rome bedevaart. Om vijf uur in de ochtend naar Schagen om de eerste pelgrims op te vangen.  6 mensen van Texel hadden overnacht in Schagen en samen met nog vier andere pelgrims stapten we in de bus. We werden uitgezwaaid door deken Eduard Moltzer. Daarna naar de tweede opstapplaats in Hoorn. Daar stond de rest van de pelgrims, die uit alle delen van Noord-Holland boven Alkmaar afkomstig waren. Ook stapten de reisleidster Corina en pastor Ignas Tilma in. De bus was vol en reed naar Asten bij Venlo voor onze eerste kop koffie. Ook voegden de andere twee bussen van ons bisdom, zodat de vervolgreis met 3 bussen verder ging.

Toen de grens over richting Keulen. En alle pelgrims werden gestickerd met hun voornaam. Een prima middel om elkaar zo snel mogelijk te leren kennen. In de Dom van Speyer, een grote romaanse kerk hebben we onze eerste gezamenlijke viering en aan het eind van de eerste dag kwamen we aan bij ons hotel in Ulm  in Zuid-Duitsland.  Na het diner naar bed want het was voor de meeste mensen een heel lange dag geweest. De tweede dag richting Bologna in Italië, met een tussenstop in Innsbruck voor een mooie stadswandeling. Een prachtige stad schitterend  gelegen in de Oostenrijkse Alpen. Aan het eind van de dag een overnachting in Bologna.

De volgende dag kwamen we in Rome aan en stapten we bij het Sint Pietersplein uit. De meeste pelgrims waren nog nooit in Rome geweest en de eerste indrukken van het grote plein met zijn statige obelisk en de 284 zuilen die het beroemde plein als het ware omarmen waren overweldigend.  Recht voor ons de Sint Pieter met zijn koepel en het Pauselijk  Paleis met rechtsboven, het tweede raam van de hoek, waar de Paus op elke zondag het Angelus bidt en de pelgrims verwelkomt op het plein.  Alle pelgrims van onze bus kregen een oortje met een ontvangstkastje, waardoor ik als gids met mijn zendertje en microfoontje rechtstreeks contact met mijn groep had. De reisleidster droeg een zeer herkenbare stok, die bij de stadswandeling voor iedereen een vast oriëntatiepunt werd tijdens het lopen en om ons als groep te verzamelen. We waren klaar voor onze eerste stadwandeling richting de Engelenburcht met de mooie Engelenbrug. En dan naar het mausoleum van keizer Augustus en het Altaar van de Vrede dat 2000 jaar geleden ter ere van deze keizer is vervaardigd.  Door de busreis van drie dagen kenden alle pelgrims elkaar en werd er ook goed op elkaar gelet. Onze oudste pelgrim was een mevrouw van 91 jaar, die als hartenwens had om ondanks haar hoge leeftijd mee te gaan naar de bedevaart in Rome. Na onze eerste kennismaking in Rome liepen we terug naar ons hotel. In de loop van de zaterdag kwamen de meeste pelgrims aan, die met het vliegtuig naar Rome waren gekomen. Zaterdagavond waren dus alle 768 pelgrims in Rome.

Op zondag meteen een hoogtepunt van onze reis: een speciale viering met bisschop Mgr. Punt en hulpbisschop Mgr. Hendriks in de Sint Pieter, muzikaal ondersteund door het meegekomen kathedrale koor uit Haarlem. We moesten op een vroeg tijdstip aanwezig zijn op het plein, zodat we in processie (vier mensen naast elkaar) de hoofdingang van de Sint Pieter betraden. Op het plein verwelkomden o.a. Bisschop Punt, Hulpbisschop Mgr. Hendriks ons.  In de Sint Pieter waren er zelfs hekken geplaatst, zodat de pelgrims gescheiden van de aanwezige toeristen helemaal naar de achterkant van de Sint Pieter konden lopen en in de nabijheid van het prachtige Gloria van Bernini met de Heilige Stoel, geschraagd door 4 kerkvaders met de H. Geest in de albasten raam. Een optocht van onze pelgrims uit het Bisdom in de grootste kerk van de wereld, gevolgd door indrukwekkende viering. In deze viering zijn ook een deel van de  intenties gelezen meegenomen van het thuisfront.  Na de zegen en het slotlied Halleluja van Handel konden de gidsen, ieder op zijn eigen kanaal rondgaan in de Sint Pieter om hun eigen groep de bezienswaardigheden van de Sint Pieter toe te lichten, zoals het altaar van de paus boven het graf van Petrus, de baldakijn en de koepel van Michelangelo en natuurlijk de Pieta, maar ook het gebalsemde lichaam van Paus Johannes de XXIII, die onlangs heilig is verklaard.

Dan om twaalf uur op het volle Sint Pietersplein verscheen de Paus aan het raam van het Pauselijke Paleis en bad niet het Angelus, maar het Regina Coeli en sprak de menigte toe. Wij konden op een apart kanaal een rechtstreekse vertaling in het Nederlands volgen. Paus Franciscus verwelkomde ons en sprak een speciaal woordje naar de jongeren toe en de kinderen die dit jaar het Sacrament van het Vormsel ontvangen. Een luid gejuich en al het meegenomen rood- wit-blauw in welke vorm dan ook staken we in de lucht.

Hierna zijn wij als groep naar de kerk van de Friezen gegaan en heb ik de bijzondere geschiedenis van deze kerk mogen vertellen. Eén van onze pelgrims,  heeft nog even op het orgel gespeeld. Dan naar het centrum van Rome. Onderweg bezochten wij de Santa Maria dell Anima, de kerk van Duitsland, die onlangs geheel is gerestaureerd en waar onze Nederlandse Paus Adrianus is begraven. Deze kerk is ook bekend van Antoine Bodar, die in het nabij gelegen  college woonachtig is. Daarna naar het Piazza Navona met zijn Fontein van de Vierstromen en dan eten in de nabij gelegen restaurantjes.  Niet allemaal bij elkaar maar in groepjes van 4 of 6 personen. Op de afgesproken tijd vervolgden wij onze route naar het Pantheon, het best bewaarde oude gebouw van Europa, waarvan het uiterlijk in de afgelopen tweeduizend jaar nauwelijks is veranderd, met een 9 meter groot gat (oculus) midden in het dak en daarna de gotische kerk Santa Maria Sopra Minerva, waarin de Heilige Catharina van Siena is begraven. Bij de deur van deze kerk staan peilhoogten aangeven van de talrijke overstromingen van de rivier de Tiber. Daarna naar de Trevi-fontein en ten slotte naar de Spaanse Trappen midden in de stad met de inmiddels bekende fontein, die door de Feyenoord hooligans zo beschadigd is. Dan op naar de Metro. De pelgrims die dat nog nooit hadden meegemaakt gingen met de nodige bibbers mee. Eerst de roltrappen af. Het was erg druk.  We gingen als groep verspreid staan en als de deuren van de metro opengingen, eerst wachten op de reizigers die uitstapten en dan wij er in.  De meeste pelgrims keken huiverig naar de drukke metro en hadden de neiging om niet in te stappen omdat de metro zo vol was. En dan geldt er een regel in Rome voor elke groep: hoe druk het ook is altijd instappen en niet kijken of een andere pelgrim wel instapt alleen bezig zijn met jezelf…..We stonden als haringen in een ton in de metro, maar iedereen was gelukkig  ingestapt en ik feliciteerde iedereen: “Jullie allemaal zijn geslaagd als pelgrim en je hoeven niet te kijken waar jullie moeten uitstappen dat horen jullie via het oortje en als je bent uitgestapt  blijven staan tegen de wand van het perron, zodat we als groep bij elkaar blijven.” Het ging allemaal voortreffelijk en als een gedisciplineerde klas stapten we de metro uit. Iedereen opgelucht.  De tweede beproeving was de stadsbus naar de halte nabij ons hotel. We hebben drie kwartier moeten wachten en de bus die aankwam was zelfs nog voller dan de metro. Ook hier weer gewoon instappen.  Ik dacht nog als dit onze dagelijkse bezigheid wordt dan zal er een aantal pelgrims het einde van de bedevaart niet halen…..
Na een reis met de bus dwars door Rome kwamen we na een half uur bij ons hotel aan. Uitgeput, maar wel voldaan over alles wat we gezien, gedaan en meegemaakt hadden. De eerlijkheid gebiedt mij te zeggen dat enkele oudere pelgrims afzagen van deze tocht met het openbaar vervoer. Want na onze waarschuwingen kozen ze wijs voor een taxi naar het hotel……..

De tweede dag begon met een gezamenlijke viering in de Ignatiuskerk, de tweede Jezuïetenkerk van Rome, wederom muzikaal ondersteund door het kathedrale koor. De hulpbisschop Mgr. Hendriks was nu de voorganger. Na afloop van de dienst werd er een groepsfoto gemaakt van alle pelgrims.

Onze groep wandelde daarna via de joodse wijk naar het Tiber-eiland en kwam toen aan in de wijk Trastevere. Na het eten zijn we naar de Caeciliakerk gegaan waarin we het beroemde beeld van de H. Caecilia konden zien met de halsnede en haar gespreide vingers, die verwijzen naar haar geloof in de Drie-eenheid. Ook gingen we naar de andere bekende basiliek Maria in Trastevere, waar we die avond om 19.00uur een concert van het Kathedrale koor bijwoonden i.v.m. Nationale dodenherdenking op 4 mei. Wij zijn toegesproken door de Nederlandse ambassadeur bij de H. Stoel, Prins Jaime de Bourbon-Parma, zoon van Prinses Irene. Daarna terug naar het hotel.

De volgende dag vroeg opstaan want een bezoek aan de catacombe van Callisto stond op het programma. De catacomben zijn buiten de stad en we konden deze ochtend gebruik maken van onze eigen bus. Om 9 uur gingen de catacomben open en we werden verwelkomd door onze Vlaams sprekende gids. Ik gaf hem mijn microfoontje en zendertje, zodat iedereen hem goed kon verstaan. Daarna een indrukwekkende tocht op 20 meter diepte onder de grond met de talloze  graven. Een heel andere Rome, maar wel een Rome die onverbrekelijk hoort bij de oorsprong van het Christendom.

Met de stadsbus daarna richting Pauselijke basiliek Jan van Lateranen, de oudste katholieke kerk van de wereld voor een bezichtiging. Ook hebben wij het nabij gelegen Santa Scala bezocht met de Heilige Trap uit het paleis van Pontius Pilatus, die Jezus heeft betreden bij zijn gevangenneming.  Deze trap mag niet belopen worden; alleen op de knieën mag men naar boven.  Enkele pelgrims hebben dit dan ook gedaan. Omdat aan het eind van de middag  er een gezamenlijke gebedsviering was in deze basiliek, hebben wij vooraf met de groep deze basiliek met zijn bijzondere doopkapel te bezichtigd.  Als je de basiliek binnenkomt, vallen de 12 grote Apostelbeelden meteen op. Na de bezichtiging hebben we om het Colosseum gelopen en daarna de basiliek van San Clemente bezocht, de titelkerk van Mgr. Simonis. Deze kerk is ook uit het begin van het Christendom, maar heeft de bijzonderheid dat het begin van de kerk, het huisje van de Heilige Clemens, de derde opvolger van Petrus ongeveer 200 jaar geleden bij toeval is ontdekt en ook de kerk die daarboven is gebouwd, deze kerk is bekend als benedenkerk en boven deze kerk is de huidige kerk gebouwd.  Dus twintig eeuwen Christendom samengevat in drie bouwlagen…. Na de gebedsviering met stadbus 64 terug naar ons hotel.

De volgende dag om half negen op ons toegewezen vak op het Sint Pietersplein voor de wekelijkse audiëntie van de Paus. Wij waren als groep als eerste op het plein, omdat ons hotel vlakbij de Sint Pieter was gelegen, dus allemaal een plaatsje gezocht nabij de hekken. Hoewel de audiëntie pas een uur later begon, is een zitplaats op het plein een waar genoegen. Je kunt op je gemak de buitenkant van de Sint Pieter beklijken en ik maakte van de gelegenheid gebruik om iets over het Vaticaan te vertellen. En dan opeens verschijnt  de open wagen met de Paus, vergezeld met de veiligheidsmensen naast de auto. De menigte op het plein, afkomstig  uit alle windstreken begint te juichen en te applaudisseren en de Paus zwaait vriendelijk naar iedereen. Soms stopt de auto en tillen de veiligheidsmensen de kinderen nabij het hek op, zodat de Paus ze kan begroeten en kussen. De ouders die daarbij zijn reageren zeer geëmotioneerd en beginnen spontaan te huilen… Ook stapt de paus af en toe uit de auto om mensen nabij het hek de hand te drukken. Van alle kanten gejuich, maar ook gezang en het is een indrukwekkend gebeuren en de Paus neemt alle tijd voor de pelgrims. Ook stopt de auto nabij onze groep en worden er kinderen opgetild. Voor veel pelgrims van onze groep eigenlijk het hoogtepunt van onze bedevaart. Dan rijdt de auto naar voren en stapt de paus uit en gaat onder de overkapping zitten voor de Sint Pieter en vertelt over het Evangelieverhaal van afgelopen zondag. Zijn verhaal wordt later door lectoren in het Engels en Duits herhaald. Nabij onze overkapping zitten onze bisschoppen. Zij zijn die dag de gasten van de Paus. Om half twaalf is de audiëntie afgelopen en hebben alle pelgrims hun vrije middag. Velen maken gebruik om de Sixtijnse kapel te bezoeken en andere pelgrims hebben afspraken gemaakt met hun kinderen, die op vakantie zijn in Rome, om deze middag gezamenlijk in Rome te beleven. Voor de pelgrims, die niet alleen in Rome durven te zijn heb ik aangeboden een bezoek te brengen aan de Pauselijke basiliek de Santa Maria Maggiore op de heuvel Esquilijn.  Er melden zich 8 pelgrims en wij gaan als kleine groep met de metro richting deze mooie basiliek. Onze kleine groep neemt overal rustig de tijd en we besluiten om na de bezichtiging het pas geopende museum onder de basiliek te bezoeken. We zijn bijna de enige bezoekers en worden verrast door de prachtige verzameling kelken en monstransen in het museum, maar ook schilderijen en oude kazuifels. Het is allemaal even mooi. Daarna met zijn achten in een achterafstraatje op een terrasje koffie drinken en tot besluit natuurlijk een Italiaans ijsje… Dan naar het station Termini en met de stadsbus weer terug naar het hotel.

Donderdag 7 mei is helaas onze laatste dag in Rome. We hebben een slotviering in de basiliek St. Paulus buiten de muren. Onze groep is op tijd en ik kan met de groep deze kerk voor de viering nog bezichtigen. Deze kerk is bekend van de pausenportretten. Alle pausen zijn in de wanden van deze kerk uitgebeeld, te beginnen met Petrus en eindigde met paus Franciscus. 266 portretten, maar het belangrijkste is natuurlijk het graf van de H. Paulus. Onder het altaar is een tombe, dat op basis van overlevering altijd is aangewezen als zijn graf. Paus Benedictus heeft in zijn pontificaat toestemming gegeven om deze tombe nader te onderzoeken. Uit dit onderzoek zijn bot- en kledingsresten aangetroffen. Ook het crucifix van de H. Brigitha hebben we gezien en de beroemde paaskandelaar van 6,5 meter hoog uit de 12^e eeuw. Na de slotviering een vervelende mededeling: de pelgrims met het vliegtuig moesten tot nader order in de kerk blijven in afwachting van nadere berichten rondom de vervallen retourvluchten naar Nederland. Er was brand geweest op het vliegveld bij Rome en alle vliegverkeer was uitgevallen. Niet leuk, maar later hebben we gehoord dat de meeste pelgrims nog in de loop van de avond met extra vluchten naar Nederland zijn gekomen.

Wij stapten in onze bus en begonnen aan de terugreis, onderweg een stadswandeling in het mooie Verona, bekend van de Arena, waarin in de zomermaanden operavoorstellingen worden gegeven in de buitenlucht, het balkonnetje van Romeo en Julia en het mooie Piazza dell Signori.

De laatste reisdag hadden alle 130 bus-pelgrims een afscheidsviering in de Abdij Maria Laach in de Eifel. Toen we voor het laatst de bus in stapten werd de reisleiding Corina, pastoor Tilma en ondergetekende als dank voor ons werk gehuldigd met een prachtig lied toegezongen door onze pelgrims.

Wij kunnen niet anders zeggen dat de Rome bedevaart met het bisdom een bijzondere belevenis was, niet alleen van wat we gezien en ervaren hebben, maar vooral door de mooie en vaak ook persoonlijke contacten die we met de pelgrims hebben gehad en dat alles in tien zonovergoten dagen…

Eerste Heilige Communie 17 mei
Wat is het stil als we maandagmorgen in de kerk komen. De ballonnen hangen er nog prachtig bij. De kinderen hebben ze zelf opgeblazen.  Met hun mond persten ze bijna hun longen uit hun kleine lijfjes  Vrijdag hebben de kinderen samen met hun ouders de kerk meehelpen versieren. Ook een grote zus en broer zijn meegekomen om te helpen. Zo komen Lena, Per, Lianne en Tara  langzaam in de stemming voor de grote dag. Zaterdag het boekje doornemen het oefenen met de microfoon en de doopkaars vast klaargelegd. Enkele maanden hebben zij zich intensief voorbereid op deze dag. Mieke en Wendy Borst vertelden hun verhalen over Jezus uit de bijbel. Het Onze Vader en Wees Gegroet hebben ze uit het hoofd leren bidden. Zij hebben dit middels tekeningen kleurplaten uitgewerkt. Hun mapje werd steeds voller. Zelfs een High Tea stond op het programma. Heerlijke zelfgebakken lekkernijen werden meegenomen. Een vrolijk gedekte tafel waar Pastoor en een enkele ouder mochten aanschuiven.
Zondagmorgen 17 mei de vlag wappert, de zon schijnt. Fotograaf Anki bekijkt alvast waar de foto’s genomen kunnen worden. En daar komen de communicanten aan. Ze zien er alle vier van top tot teen prachtig uit en kijken ietwat gespannen, maar hebben een glimlach op hun blijde gezichtjes. Na het nemen van de foto’s buiten in de tuin is het dan zover. Klokslag half 11 haalt Pastoor  Hulsebosch  samen met de misdienaars Karel van der Veek en Leonie van Schie de kinderen op uit de pastoriezaal. Met hun doopkaars in de handen worden ze toegezongen met het openingslied Wees welkom allemaal door The Young Voices. Ze lopen wel drie ronden door de kerk.  Koster John Komen steekt hun doopkaars aan en zet deze op het altaar. De dienst verloopt volgens het keurig verzorgde boekje. Pastoor feliciteert de kinderen als eerste en overhandigt hun het presentje vanuit de parochie. Een oorkonde met boekje en rozenkrans. We kunnen terugkijken op een mooie dag. De kinderen zijn dankbaar voor deze dag. Misschien vinden ze de juiste woorden nog niet, maar het zaadje dat ze jullie mee hebben gegeven aan het einde van de viering vertelt meer dan vele woorden.

Elise & René Koks