Bavodag (13 juni)

Onderstaand een impressie van de afgelopen Bavo-dag, die elk jaar wordt georganiseerd voor de vormelingen. Ook onze vormelingen uit Burgerbug en Warmenhuizen zijn daar naar toe geweest.

Zaterdagmorgen om 9.15 uur vertrekken de kinderen die dit jaar gevormd zijn naar Haarlem om daar met nog meer vormelingen uit het hele Bisdom Haarlem- Amsterdam de Bavodag te vieren.
Het thema luidt: “Wat Bezielt Je?” Een vraag die ouders hun puberende dochter/zoon stellen wanneer ze iets hebben uitgehaald…..Wat bezielt jou?
Een vraag die kan worden gesteld wie jou bezielt om te leven zoals je leeft en naar wat jou bezielt om de dingen te doen zoals je ze doet. Het is een “vormende” vraag, je bewust maken vanwaar jouw levenshouding komt.

Om 10.15 uur zitten we in de Bavokathedraal en is ons gezegd vooral goed op te letten en naar boven te kijken. Het zou een spectaculaire opening worden!  Om half 11 schrikken we op door een enorm lawaai. Van achter  komt een stoet trommelaars aan. Het trekt meteen de aandacht. Met een krachtig maar mooi ritmisch geluid slaan de dames en heren op hun enorme trommels. Door het middenpad lopen ze naar voren en nemen daar plaats.  Bisschop Punt loopt ook mee. Hij draagt de kruik met Chrisma, de olie waarmee we zijn gevormd. Pastor Nico Knol uit de Goorn en Marius Prein uit Heiloo zijn er ook en horen bij de werkgroep van de Bavodag.  We worden welkom geheten. Een goedemorgen van de Bisschop. Hij roept ons met de kracht van de Heilige Geest aan……en na elke aanroep roepen wij terug met de woorden:  Vuur mij aan!! Geest van Wijsheid en Inzicht, Vuur mij aan. Geest van Kracht en Verstand, Vuur mij aan. Geest van Kennis en Ontzag, Vuur mij aan, Geest van Liefde voor Gods Naam, Vuur mij aan.Al snel wordt duidelijk waarom we naar boven moeten kijken. 3 mensen staan boven in de koepel en glijden met een hoge snelheid, zelfs één ondersteboven, naar beneden. Het komt zomaar uit de lucht “vallen” en krijgt dan vaste grond onder de voeten. Bruisend als water omgeven door vuur. Het was adembenemend. Een spectaculaire opening.  De Bavodag is echt begonnen.

We krijgen instructies en een programmaboekje met plattegrond. Onze groep begint met de gewelventocht. We weten niet precies wat het inhoudt. Het wordt al gauw duidelijk. We beklimmen met groepen tegelijk de mannentoren. Achter elkaar lopen we honderd  treden naar boven.  Eenmaal boven liet een suppoost de drie enorme klokken even horen. En natuurlijk even genieten van het uitzicht over Haarlem. Ook zie je de andere toren van de Bavo, die vrouwentoren heet. Deze toren heeft de klok.  Daarna weer achter elkaar aan om naar beneden te gaan. Maar een klein stukje want via de gewelven liepen we naar de andere kant en hebben we zo via de vrouwentoren naar beneden kunnen lopen. Dit was best wel spannend. Goed kijken waar je loopt en vooral goed bukken. De Bavokathedraal ondergaat een grote renovatie en staat nog behoorlijk in de steigers vandaar. Gelukkig we zijn weer beneden. Menigeen slaakt een zucht van verlichting. En ik weet zeker dat enkelen hun claustrofobie hebben overwonnen!

In de kerk terug nemen we plaats en is het tijd voor de lunchpauze. We gaan naar het onderdeel gesprekkencentrum. De kinderen mogen kiezen waar ze heen gaan. De keuze wordt snel en eensluidend gemaakt. Dr. Frank. Een meneer die kaartjes uitdeelt met vragen wat wel of geen recht is. Bijvoorbeeld:  Is schoolziek zijn een recht? Er wordt gelachen maar een ieder weet dat je niet zomaar schoolziek mag zijn. Conclusie: dat is geen recht. Heb je recht op leren?  Ja, dat recht heb je en je ouders zijn verplicht  je naar school te laten gaan. We gaan naar een Blauwe Zuster die in het Juliana klooster in Heiloo woont. De zuster vertelt en de kinderen luisteren aandachtig. Ze begint haar verhaal  hoe zij tot haar roeping is gekomen en dat zij zuster Maria Iuxta Crucem heet. Dit staat voor Maria aan de voet van het kruis. Deze naam heeft ze zelf voorgedragen en is ook gekozen toen zij tot zuster is gewijd in het jaar 2008. Je legt drie geloften af, vertelt de zuster. De gelofte van armoede, kuisheid en gehoorzaamheid. We hebben geen materieel bezit. Geeft als voorbeelden haar bril en kleding aan. Het is geen bezit maar ik mag het gebruiken.  De kinderen stellen vragen en zuster Maria Iuxta Crucem neemt alle tijd om geduldig alle vragen te beantwoorden. Mag u nog wel naar Uw familie? Verdient u geld?  Als het warm is moet u dan evengoed de hoofddoek om? Dat heet sluier vertelt de zuster. En ja die dragen wij, ook houden wij gewoon onze kleding aan; immers als het erg warm is dan is het juist goed om je huid te bedekken. Ze vertelt verder dat God veel van iedereen houdt en geen verschil maakt en iedereen voor Hem gelijk is. Zij is eigenlijk een beetje met God getrouwd. De kinderen luisteren nog steeds aandachtig. Maar dan worden we gevraagd naar een ander onderdeel te gaan. Ik zie nog twee vingers en die vragen wil ik nog beantwoorden vertelt de zuster. We bedanken de zuster voor haar mooi verhaal en gaan vervolgens naar Anita Witte van de Caritas. Die vertelt ons over armoede  en wat de kerk daarvoor kan betekenen. Of de kinderen weleens van PCI hebben gehoord. Nou nee, maar na een hint van inzameling speelgoed via de kerk kwam ook het verhaal van de schoenendoosactie. En ook op school zijn er acties voor de arme landen. Wat goed,zegt Anita. Ze vraagt verder.  Weten jullie hoe de Pastoor van de parochie heet?  Ja,  Pastoor  Hulsebosch antwoorden de kinderen in koor.  Wanneer jullie iemand kennen of  tegenkomen en denken o, die kan hulp gebruiken dan kun je dat bij de pastorie aangeven. We bedanken Anita en dan gaan we op verzoek van de vormelingen naar de begrafenisondernemer. Stil zitten we dicht tegen elkaar aan, en  luisteren we naar het verhaal wat er zoal gebeurt nadat een mens is overleden.  Er wordt verteld dat de dokter moet constateren dat iemand echt is overleden. Ook moet het lichaam van de overledene gekoeld worden. Omdat de begrafenisondernemer  een echte doodskist heeft meegenomen, vraagt hij of iemand wil proef liggen. Ja, dat wil ik wel zegt Nick en floept zo de kist in. Nou, dat valt best mee en het past goed. Staat toch maar snel weer op. Nog meer? En ja hoor ook Ruud gaat even liggen. Het is best wel zacht vindt hij. Dan  vragen  de meisjes die naar de make-up doos die staat uitgestald. Dat gebruiken we alleen als het nodig is. Want vaak krijgt de dode na een of twee dagen zelf een beetje kleur. Omdat de leiding vindt dat er genoeg is verteld en er geen vragen meer zijn, gaan we terug naar de kerk om wat te drinken. Dan wacht ons nog een theatervoorstelling.  Er wordt een schooldag nagespeeld, waar twee meisjes een jongen pesten. En dit gaat na schooltijd door met berichtjes sturen via de telefoon. Het spel zit goed in elkaar. Na afloop wordt gevraagd wat er beter of anders  kan worden gedaan door leerkracht en het thuisfront. Ook hier blijkt onze groep goed opgelet te hebben en geven  goede  aanwijzingen en adviezen hoe het beter zou kunnen.  Het spel wordt opnieuw gespeeld met de verbeteringen die door de kijkers zijn aangedragen.

Dan is het al tijd voor de slotceremonie.  We nemen onze plaatsen weer in en worden stil. De klokken roepen op tot gebed. We  luisteren naar een koor en er wordt veel wierrook aangestoken.  Lezing Genesis 2, over God die de aarde en hemel maakte, er waren geen planten geen veldgewas, omdat God nog geen regen op de aarde had laten vallen, er was nog geen mens om de grond te bebouwen,  om het water uit de aarde omhoog te halen en de aardbodem te bevloeien. Toen boetseerde God de mens, uit stof dat Hij van de aarde nam en Hij blies de levensadem in de neus zo werd de mens een levend wezen.  We zingen het Bavolied. Lezing Johannes 20, Ineens stond God in hun midden en zei “Vrede!” Hij toonde Zijn handen en Zijn zijde. Vreugde vervulde de leerlingen toen ze de Heer zagen. Vrede, zei Jezus nogmaals. Zoals de Vader Mij gezonden heeft zo zend ik jullie. Na deze woorden ademde Hij over hen.  “Ontvang de Heilige Geest”.  We gaan met zijn allen staan heffen de handen en bidden met zijn vijfhonderden het Onze Vader. Pastor Nico Knol geeft ons de zegen bedankt een ieder en bij het verlaten  van de kerk krijgen we allemaal  een aandenken in de vorm van de Bavomok mee naar huis.

Dank aan de moeders van Roos van der Veek en Anouk Volkers die deze dag hebben gereden naar Haarlem.

Zomer

Zomer laat ons dansen
Het gras glanzen
De bomen wuiven
De bladeren schuiven

Zomer laat ons dansen
Door het warme zand
Want je zoete stralen
Doet onze woorden vertalen
En de liefde niet falen

Zomer hij is in zicht
Heerlijk lang licht
Zomer  je bent een rijke bron
Laat ons genieten van je heerlijke warme zon

Wij wensen u allen een fijne vakantie toe!

Elise  & René  Koks