Allerzielenviering (2nov)
De jaarlijkse Allerzielenviering ditmaal verzorgd door Marry Rotteveel en Martin Konijn van de Avondwakegroep was een goedbezochte viering. The Young Voices ondersteunden deze viering met passende liederen. Het is een belangrijke en waardevolle traditie om samen te luisteren naar de namen van hen die we in de afgelopen vier jaar uit ons midden hebben verloren. Na de viering hebben vele van de gelegenheid gebruik gemaakt om op het verlichte kerkhof een lichtje te ontsteken bij de graven en de urnen en zo hun nabestaanden te herdenken.
Even een praatje, woorden van troost, kostbare momenten die je even deelt met elkaar.

BTW-overleg (5 nov)
Deze vergadering is besloten een gezamenlijke brief aan het Bisdom te sturen waarin de drie vicevoorzitters aangeven welke afspraken er zijn gemaakt met betrekking tot de toekomstige samenwerking en dat het pastorale team van de BTW-parochies, Pastoor Berkhout en pastoor Hulsebosch, hebben zich positief hierover uitgelaten. Alle drie parochies hebben zich daarbij op het standpunt gesteld dat zij, indien de samenwerking vaste vorm heeft gekregen, de intentie hebben te werken naar een groeimodel dat kan leiden tot een personele unie van de drie parochies.

St.  Maartensviering samen met de PCI (9 nov)
Trots met prachtig versierde lampionnen liepen de kinderen samen met pastoor door de sfeervol verlichte kerk. Het St. Caeciliakoor en kinderen zongen uit volle borst de ingestudeerde liedjes.  Na een paar rondes hingen de kinderen hun lampion op,  met  behulp van ouders van de groep gezinsviering,  in de daarvoor bestemde latten met “gat”. Een prachtig geheel. Pastoor heette een ieder welkom. Ook aan de leden van de PCI wat staat voor Parochiële Caritas Instelling. Siety Schilder, die e.e.a. vertelde over wat de PCI inhoudt, bedankte de kinderen voor het meebrengen van speelgoed. Dit was de kinderen gevraagd.  Naast de voedselbank is ook een speelgoed bank gestart voor kinderen tot en met 13 jaar.  Dit heeft u kunnen lezen in het vorig Bereik. Hartelijk dank kinderen namens Sacha Vlaming voor het speelgoed.  Inmiddels is het naar Anna Paulowna gebracht waar het dankbaar in ontvangst is genomen. Zij zorgt voor de verdeling in de gemeenten Hollands Kroon en Schagen.  Zo is het thema “Delen en Geven”zeer goed tot zijn recht gekomen. Is u de prachtig uitgesneden pompoen van Wendy Borst opgevallen?   Sint Martinus te paard!  Het was een gezellige,  kleurrijke en ontspannen viering. Na afloop van de viering nodigde  pastoor Petra Volkers uit naar voren te komen. Hij bedankte haar voor jarenlange inzet en betrokkenheid bij de groep gezinsvieringen.  Hij overhandigde haar een bloemetje.  De deurcollecte van de  PCI heef € 152,– opgebracht ook dit is bestemd voor de voedsel/speelgoedbank. Alle gulle gevers hartelijk dank. De PCI heeft het bedrag afgerond naar 200 euro en is inmiddels ook overgemaakt.  Tevreden met lampionnen en iets lekkers gingen de kinderen weer naar huis.

Collecte voor de slachtoffers op de Filippijnen(16 nov)
De spontaan georganiseerde deurcollecte voor de slachtoffers van de natuurramp op de Filippijnen heeft een bedrag van € 215– opgebracht. Dit bedrag is inmiddels gestort op giro 555. Alle gevers hartelijk dank.

Herstel vlaggenmast (19 nov)
De grote storm over ons land is natuurlijk niets vergeleken met de orkaan op de Filippijnen. Ook de schade is eigenlijk wel meegevallen. Bij ons kerkgebouw heeft alleen de vlaggenmast zich niet staande weten te houden en is met een zware plof neergestreken. Na enig zaag- en boorwerk is onze vlaggenmast weer in oude staat gebracht door Piet van Schaik. Na de koorrepetitie van 21 november heeft een aantal mannen de zware vlaggenmast weer in verticale stand gebracht en verankerd, zodat de vlag bij feestdagen weer in top kan worden gehesen. Piet, bedankt voor je deskundige reparatie!

St. Caecilia-avond (20 nov)
De jaarvergadering van ons gemengd parochieel koor stond vooral in het teken van de huldiging van de 3 jubilarissen, maar werd er ook stil gestaan bij het overlijden van koorlid Dora Dapper-Mooij. Dora is meer dan 36 jaar lid geweest van het koor en op 27 juli heeft zij voor het laatst meegezongen. Precies een maand later op 27 augustus is zij overleden. Ria kenschetste Dora als een trouw koorlid, die we erg zullen missen. Zij vraagt een minuut stilte, zodat iedereen in een kort moment zijn/haar gedachten bij Dora zijn.

In het vorige Bereik heeft Ria van Schaik al een mooi berichtje over Annie Kramer, Wiet Dapper en Dirk Kramer geschreven. Een uniek en bijzonder gebeuren. Zoals gebruikelijk worden de jubilarissen in de jaarvergadering in het zonnetje gezet. Zoals al door Ria is geschreven bestaat er voor 70 jaar lidmaatschap geen aparte onderscheiding omdat zo’n jubileum bijna niet voorkomt. Daarom is er een vertegenwoordiger, de heer Bert Stolwijk van de Gregoriusvereniging uit Haarlem helemaal naar Burgerbrug gekomen om de jubilarissen namens zijn vereniging te huldigen en in het bijzonder Dirk Kramer, die van hem een erediploma in een toepasselijke lijst voor dit bijzondere jubileum ontvangt. Daarna neemt pastoor Hulsebosch het woord en dankt de jubilarissen voor hun trouwe inzet aan de vieringen in de kerk. Elke week repeteren en dan zaterdag de viering muzikaal ondersteunen is een onmisbaar onderdeel voor de eredienst. Hij betuigt zijn dank voor de inzet en toewijding van de jubilarissen en betrekt hierbij ook het hele koor. Pastoor spelt bij Annie het gouden insigne op behorende bij haar 40-jarige jubileum en Wiet krijgt van hem het ereteken van 50 jaar trouwe dienst. Daarna voert Piet Roemer,vice-voorzitter van het parochiebestuur, het woord tot de jubilarissen. Hij onderstreept de woorden van pastoor en is heel blij met de inzet van het hele Caeciliakoor. Hij feliciteert de jubilarissen met hun jubileum en overhandigt ze de Gregoriuskaars als cadeau van de parochie. Dan wordt de staat van dienst van Annie, Dirk en Wiet door de voorzitter van het parochieel koor, Ria van Schaik, ten tonele gevoerd. Op haar onnavolgbare wijze haalt ze uit vijftig jaar notulen de markante gebeurtenissen van de drie naar voren. Zo horen we enigszins kritische bemerkingen van de jongeling Wiet, de altijd vrolijke inbreng van Dirk op het koor en een betrokken Annie als voorvechtster van het opnemen van dames op het koor. Het heeft wel heel lang geduurd voordat zij als lid werd ingeschreven! Ria biedt de jubilarissen namens het Caeciliakoor prachtige houten kandelaars aan, die door koorlid Dick Verduin zijn gemaakt en die wonderwel precies passen op de eerder overhandigde Gregoriuskaarsen.

Daarna werd een prachtig lied door Ria en Lenie (Nuijens) gezongen waarin de jubilarissen nogmaals werden geconfronteerd met hun gedragingen in de afgelopen jaren. De vergadering werd uitgenodigd om het refrein mee te zingen en dat klonk lang niet slecht in onze pastoriezaal.

Bij de rondvraag was er geen enkele negatieve opmerking en bedankten de jubilarissen de hen toegevallen eerbetonen.  Ze hadden een mooie avond gehad. Na de ontboezeming van dirigent Piet van Dam dat hij “herboren” uit zijn oogoperatie is herrezen en dus zich weer volledig zou inzetten als dirigent zodat hij het nodige van zijn koor zou gaan “eisen”, sloot Ria om tien uur de jaarvergadering als zeer tevreden voorzitter af.

Uiteraard werd er na afloop nog ruim tijd genomen voor een gezellig samenzijn met een hapje en drankje voor iedereen.

Interview jubilaris Dirk Kramer (20 nov)
Annie Kramer-Verduin, die 40 jaar verbonden is als koorlid aan het Caeciliakoor ontmoeten wij onder aan de trap naar het koor. Wij feliciteren haar van harte, maar horen dat er nog een jubilaris is: Wiet Dapper. Deze is vandaag maar liefst 50 jaar koorlid! Wij haasten ons naar boven en onderweg komen wij Wiet tegen. Wij willen hem feliciteren, maar hij wuift – bescheiden als hij is – onze felicitaties weg.”Er is nog een veel belangrijkere jubilaris”, zegt hij en hij wijst naar boven: “Dirk Kramer en die is maar liefst 70 jaar aan ons koor verbonden!” Wij deinzen terug. Nu is het een kwestie van seconden om de oude jubilaris nog de hand te drukken. Wij rennen het zangkoor op en zien dat Dirk Kramer reeds oefent met zijn platina stem. Wij willen hem daarbij niet storen, maar hij ziet ons al en stopt met zingen. “Meneer Kramer” zeggen wij, “u hebt vandaag iedereen op het koor verslagen met uw 70-jarig lidmaatschap van het koor. Dat kan bijna niet meer geëvenaard worden. Wij feliciteren u daarmee, maar waarom hebt u het zolang vol kunnen houden?” “Gewoon elk week naar de kerk gaan”, zegt de jubilaris, “deze goede gewoonte heb ik van mijn ouders geërfd en ik heb het tot aan de dag van vandaag volgehouden. Daarbij komt nog dat zingen heel goed is voor de mens. Kijk maar naar onze leden, allemaal op hoge leeftijd en ze vliegen nog de trap op…  Wij als koorleden krijgen veel genade van Onze Lieve Heer en daarom zingt iedereen graag in de wekelijkse eredienst”.

“U hebt toch ook nog een broer op het koor die ook al 60 jaar zingt?”   “Ja”, zegt Dirk, “dat is Willem, een goede zanger daar niet van, maar ik moet hem toch nog af en toe corrigeren. Hij doet zijn best… “
“U bent dus toch wel een heel bekend koorlid”.
”Jawel, er is zelfs een brug naar mij vernoemd in Burgerbrug: het Kramer-bruggetje. Iedereen denkt dan aan mijn broer, maar die naam slaat natuurlijk op mijn persoon”

“Nu we het toch over de brug hebben. Wij hebben gehoord dat u altijd als eerste  op de Grote Sloot schaatste”.
“Jazeker, ik heb jarenlang het ijs op de Grote Sloot gecontroleerd en als ik zwanen op het ijs zag lopen, wist ik: Dirk je moet je schaatsen onderbinden.  Vroni was dan altijd heel bezorgd en vond het maar niets. Maar ik moest dit doen. Ik schaatste dan vanaf mijn boerderij richting Zijpersluis.  Ik heb niet veel spieren en ik moet het vooral van mijn superieure techniek hebben.  Snelheid is alles vanwege het dunne ijs. Soms kraakt het ijs van jewelste, maar voordat er wakken ontstaan ben ik al meters verder. De grootste kunst is het onder de lage brug van Burgerbrug te schaatsen. Ik train hier heel veel voor, want ik moet dan een perfecte lage zit op de schaats hebben. Er staan mensen op de brug die mij dan toeroepen: Hoger Dirk, hoger…. , maar daar trek ik mij niets van aan. Gelukkig staan aan de andere kant van de brug ook mensen, die als ze mij heelhuids tevoorschijn zien komen spontaan applaudisseren. Kijk, zulke mensen wonen ook in Burgerbrug.”

Wij knikken vol bewondering en de jubilaris vervolgt:  “Het laatste stuk richting Zijpersluis gaat nog harder, maar ik moet wel bijtijds stoppen en omkeren, want ik moet niet in het Noord-Hollands kanaal terechtkomen, want dan ben ik reddeloos verloren.  Altijd staan daar Ria van Schaik samen met Wiet Dapper boven de Jacob Claessesluis uitbundig te zwaaien om mij voor dit grote gevaar te behoeden. De voorzitter en de secretaris van het Caeciliakoor zijn erg bezorgd om hun oudste koorlid! Ik durf wel te stellen dat ik zonder hen mijn 70 jarig  jubileum nooit gehaald zou hebben! Ik beëindig  mijn rit altijd met een dubbele axel, die heb ik nog van Sjoukje Dijkstra afgekeken, en keer dan voldaan terug naar huis. Daar staat  Vroni klaar om mij op te vangen. Ik ben dan totaal bezweet, maar Vroni heeft een grote handdoek om mij te verzorgen. Dat kun je wel aan Veronica’s overlaten, die zijn daar erg goed in”.
“Is Sven Kramer nog familie van u?” vragen wij nog. “Ik heb het nooit nagezocht”, antwoordt de jubilaris, “maar ik zie wel dat hij dezelfde fabelachtige  techniek heeft als ik zodat het niet anders kan zijn dan dit schaatswonder uit Friesland familie moet zijn. Trouwens nu ik dit zo zeg, hoef ik het niet uit te zoeken; Sven is gewoon familie van mij”, besluit Dirk gedecideerd.  En wie zijn wij om de jubilaris tegen te spreken…

Wij zien de dirigent Piet van Dam en organist Annie Dapper al aan komen en wij bedanken de jubilaris voor dit gesprek. Dirk Kramer pakt  onverstoorbaar zijn zangbundel weer op en staat of er niets aan de hand is klaar voor zijn zoveelste muzikale bijdrage aan het koor. Wij dalen vol eerbied de trap af en begeven ons naar onze plaats in de kerk. Even later kijken wij elkaar aan en fluisteren zachtjes: “ Het lijkt wel of we vanavond de jubilarissen boven alles uit horen zingen”…….

“Atelier” Truus van Schie (nov)
Sinds enkele  weken wordt er aan de grote tafel  in de keuken van Truus van Schie aan de Grote Sloot gewerkt aan het herstel van onze kerstgroep.  Enige jaren geleden was daar een aanvang meegemaakt dat nu zijn vervolg heeft gekregen. Met een kruiwagen zijn de beelden zorgvuldig verpakt in een deken  vanuit de pastorie naar het huis van Truus vervoerd. Een bijzonder transport mag je wel zeggen!

De werkgroep herstel Kerstgroep bestaat uit Truus, Margreet(van Schie) en Elise. Voordat met het schilderwerk wordt begonnen worden de beelden eerst van top tot teen bekeken en worden ze gekeurd.  Beschadigingen,  “butsen “ die al gauw ontstaan bij het minst geringe stootje worden met een speciaal soort pasta vakkundig door Truus  gerepareerd.  Immers de beelden zijn al zo oud…..  Wat schuurwerk wordt verricht. Daarna worden ze met ammoniak  afgenomen.  Dan krijgen ze een weekje rust om te drogen en bij te komen en zijn ze schilderklaar. Maar het  schilderwerk begint niet zomaar. Uitvoerig wordt gesproken over de toepassing van materialen en kleurstellingen. Sommige beelden moeten helemaal opnieuw geschilderd worden met nieuwe kleuren en andere beelden kunnen volstaan door wat bij te werken. . De keukentafel staat vol met verfpotjes en penselen.  En dan begint het eigenlijke werk.  Met engelengeduld wordt nauwkeurig de acrylaatverf aangebracht en worden zo alle beelden behandeld.

Saamhorigheid  en gezelligheid  staan hoog in het vaandel. Ook wanneer er bij toeval passanten even aanwaaien of een bakkie komen doen bij Truus. Of het nou vroegere buren, schoondochter,  zwager, zus,  iemand van de garage of een meteropnemer is het maakt niet uit de deur staat altijd open. Maar wanneer er kinderstemmen klinken zie je oma Truus opveren en vertelt ze haar kleinkinderen wat er zoal aan de keukentafel gebeurt. Ze knikken als oma vraagt weet je wie dit zijn? Ja, die staan in de kerk als het kerst is zeggen ze in koor. Met grote ogen bewonderen ze de beelden en vragen oma om een snoepje en gaan tevreden naar huis.

U kunt tijdens de komende kerstdagen ook de resultaten van de inspanningen van de dames bekijken. Moet u echt doen.

Kerstgilde (11 dec)
In de maand december wordt er gewerkt aan de voorbereiding van het Kerstfeest.  Naast de opbouw van de kerststal, het plaatsen van de ster aan de toren en de versiering van de kerk met bloemen en de kerstboom wordt er ook altijd het koper en zilver gepoetst, zodat alles weer mooi glinstert.

Wij vragen hierbij vrijwilligers om mee te helpen met het poetsen op woensdag 11 december om 9.15 uur. Om 10 uur is er koffie met koek. Fijn als u tijd heeft. Vele handen maken licht werk…..