Vloerwissers (sept)
Onlangs zijn er door Yvonne Bosman nog goed werkende vloerwissers op de kop getikt. Er zijn een aantal Martha-dames al voortvarend mee aan de slag gegaan. Zij waren hier bijzonder over te spreken. Bedankt Yvonne!

Begrafenis oud parochiaan Albertus van Straten (9 sept)
Vrijdag 9 september is oud parochiaan Albertus van Straten begraven op ons kerkhof. Hij was afkomstig uit Sint Maartensvlotbrug en is op oudere leeftijd verhuisd naar het St. Jozefpark in Tuitjenhorn en enkele jaren daarna opgenomen in het Magnushof te Schagen. De begrafenisstoet was heel bijzonder: de familie was allemaal op de fiets als laatste groet aan hem.
Zijn zoon Ben heeft bij de begrafenis de brief voorgelezen, die hij aan zijn vader heeft geschreven. Verder in dit Bereik kunt u deze brief lezen.

Bruidspaar Verduin-Blaauboer (16 sept)
Vrijdag 16 september zijn Martin Verduin en Annika Blaauboer in het huwelijk getreden. Het was een bijna zonovergoten dag en een prachtig moment om te zien hoe vader zijn dochter naar voren bracht. Het geluk straalde van hun gezichten. Met de mooie woorden van het lied:” Mag ik dan bij jou” wat The Young Voices ten gehore bracht, gaf vader de bruid aan de bruidegom. Pastoor Hulsebosch hield een gepaste toespraak tot het bruidspaar. Alvorens de zegening van de ringen door pastoor gaf zoontje Mats de ringen aan, die de bruid zorgvuldig in een kokertje had verpakt. De kerk was prachtig versierd. Geel en wit i.v.m. het komende feest van zondag maar met hier en daar een “vleugje” roze op verzoek van de bruid. We kijken terug op een mooie huwelijksviering.
Wij wensen Martin, Annika en Mats veel geluk op hun verdere levenspad.

Jubileumfeest (18 sept)
Het is zondagmorgen 18 september 9.00 uur de grote dag is aangebroken en nog erg stil in en om de pastorie. De lelies, belangeloos geschonken door een aantal leveranciers, pronken in de kerk en geuren je tegemoet. De pauselijk vlag met zijn geel/witte kleur hangt in top. Hij hangt bladstil langs de mast dit omdat er geen zuchtje wind staat. De zon schijnt met hier en daar een wolkje. Al gauw wordt de stilte onderbroken. Er rijden twee auto’s het plein op. Hulpbisschop van Burgsteden en pastoor Goedhart met zijn huishoudster arriveren als eersten die vandaag voorgaan in de pontificale hoogmis omdat het St. Caeciliakoor en kerk het 150 jarig bestaan vieren. Al gauw volgen Pastoor Hulsebosch en deken Moltzer uit Schagen, die ook mede voorgaan. De kosters en leden van het parochiebestuur hebben deze ochtend extra taken te doen. Acolieten en misdienaars krijgen instructies die voor deze speciale hoogmis gelden. Sofie die nog even gauw haar slippers voor schoenen omwisselt. De hulpbisschop die even de tijd neemt om de acolieten en misdienaars te begroeten en het zo prachtig vindt dat zij mede voorgaan. Het is een drukte van belang zoals we wel in de volksmond zeggen. Mooi is het u te vertellen dat de hulpbisschop in alle rust de herdenkingskaarsen heeft gezegend die u na afloop van de viering mee naar huis mocht nemen. Dit deed hij op verzoek en in overleg met René vlak voor de viering. De kaarsen stonden al enige tijd in de gang van de pastorie. De feestklok heeft geluid. Het is bijna half elf. De kerk is nagenoeg vol, het koor, met name Piet van Dam heeft de oren gespitst. Acolieten, misdienaars, lector, Pastoor Hulsebosch, deken Moltzer, Pastoor Goedhart en Hulpbisschop van Burgsteden komen vanuit de pastoriezaal de kerk binnen. Afgesproken is wanneer acoliet Pieter, die voorop met het kruis loopt,  in beeld komt de koster op de gong slaat. Voor dirigent Piet van Dam is dit het teken om het Veni Creator in te zetten. Omdat ik één van de gastzangers mocht zijn, heb ik dit van zeer dichtbij mee mogen maken. Het ontroerde en ik weet zeker vele mensen met mij. Waar ons kleine kerkje in staat is was hedenmorgen een groots moment. Een prachtig gezicht vanuit de kerk hoe “de stoet” na anderhalve ronde lopen hun plaats op het altaar inneemt. Sofie brengt het bloemstukje naar Maria. Maria die vandaag extra aandacht krijgt omdat onze kerk naar haar is vernoemd. Jos en Karel geven hun toorts aan de koster en Pieter zet het kruis in de standaard. Pastoor Hulsebosch verwelkomt iedereen. Een speciaal woord van welkom aan drie Syrische mense, die tijdelijk in Huis ter Duin het Asielzoekerscentrum in Petten verblijven. Pastoor nodigt de kinderen uit om met Maud en Thea mee te gaan voor de Kindernevendienst. Daarna geeft hij hulpbisschop van Burgsteden het woord en die opent de viering en gaat voor in gebed. De viering verloopt plechtig. Hulpbisschop van Burgsteden die de overweging heeft uitgesproken roept ons vooral op om Maria in gebed te blijven herdenken immers de kerk die vandaag het 150-jarig bestaan viert draagt haar naam. Een mooi moment als de vier voorgangers samen het Eucharistisch gebed bidden. Als alle kerkgangers ter Communie zijn geweest, is het moment aangebroken dat de kinderen uit de kindernevendienst komen en als laatste de Communie ontvangen. Hierna worden de kinderen uitgenodigd naar voren te komen en spreken Audrey, Jinte, Neele, Lianne en Willemijn een prachtig gebed uit. Het gebed eindigt met de woorden “We zijn groot, juist omdat we klein zijn! Dat is wat Jezus ons heeft geleerd. Amen”. Voordat de hulpbisschop de zegen uitspreekt, bedankt en feliciteert hij de aanwezigen met het dubbele jubileumfeest. Hij wenst ons een fijne voortzetting in Petten waar hij helaas niet bij kan zijn. In zijn zegenwens citeert hij letterlijk de laatste woorden,zoals hierboven vermeld, van de kinderen. Na afloop van de plechtigheid dankt Martien Konijn als lector de voorgangers en overhandigt ze de herdenkingskaars met de afbeelding van een glas-in-loodraam van onze kerk. Ook bedankt hij het St. Caeciliakoor voor de prachtig  gezongen mis, die zij samen met een aantal gastzangers ten gehore hebben gebracht. Hij bedankt de kerkgangers, die samen met de voorgangers, deze mijlpaal hebben willen meevieren en ook zij krijgen een herdenkingskaars uitgereikt.

Hierna volgt een bijeenkomst in de Watersnip. Alle mensen worden verwelkomd door de vice-voorzitter Piet Roemer en de ceremoniemeester Martien Konijn. Na het uitbrengen van een gezamenlijk toast op de parochie en het St. Caeciliakoor is het woord gevoerd door tal van sprekers. Piet Roemer refereert het ontstaan van onze kerk en bedankt de vele vrijwilligers rondom onze parochiegemeenschap. We kunnen niet zonder hen. Ook Ria van Schaik, voorzitter van het Caeciliakoor heeft een mooie toespraak over haar bijzondere koor met de vele onderlinge familieverbanden. Zij is erg blij met de inbreng van de gastzangers, die nog een presentje ontvangen voor hun inspanningen. Mirjam Kramer heeft een mooi eigengemaakt cadeau voor de dirigent Piet van Dam. Het Caeciliakoor treedt op met een  Zegen-wens-lied, maar ook The Young Voices laten zich niet onbetuigd. Pater Piet Kramer is blij dat hij dit bijzondere feest mag meemaken en spreekt lovende woorden over onze parochie, ook in de tijd dat hij als missionaris in de Filippijnen werkzaam was,  volgde hij nauwgezet hoe het in Burgerbrug toeging.  Onze oud-pastoor Goedhart is blij met de uitnodiging om mede voor te gaan bij de viering in de kerk en bewaart goede herinneringen aan de tijd dat hij in de pastorie woonde. Hij wenst ons God’s zegen voor de verdere toekomst. Daarna komt Andries Dekker aan het woord als vice-voorzitter van de parochie Warmenhuizen, die onze parochiegemeenschap feliciteert met dit dubbele jubileum. Ook onze pastoor Hulsebosch bedankt een ieder die heeft bijgedragen aan het welslagen van dit feest. Als laatste spreker treedt de heer Cees Langedijk op, die met name het jubilerend koor St. Caecilia toespreekt en achter het geheim is gekomen van hun hoog zangniveau. Het geheim is de droppot, die tijdens de repetities geregeld wordt aangesproken om de kelen te smeren. Hij heeft een verassing in petto: de gemaakte video-opname van het koor van enkele jaren geleden, zal op een geëigend tijdstip aan het koor worden vertoond!

Al met al een gezellig samenzijn mede dank zij de uitstekende verzorging door de medewerkers van de Watersnip.

Hierbij de weergave van het gezongen lied door The Young Voices , speciaal gemaakt voor het Sint Caeciliakoor. (op de wijze van Halleluja)

In Burgerbrug daar is een koor
De mensen ja die gaan er voor
Al jaren zijn ze samen aan het zingen
Vriendschap is het waar het om draait
En wat ook nimmer overwaait
is liefde voor muziek en leuke dingen

Ze moeten elk dan met de trap
Voor sommigen een grote stap
Om boven naar het orgel toe te komen
Ze doen het toch maar elke keer
En met een blij gezicht steeds weer
Daarmee zijn we zeker ingenomen

Muziek maakt van ons allen één,
Het breekt soms zelfs de hardste steen
Klanken kunnen overal door vloeien
Caecilia die weet dat wel
Ze zingen ook met orgelspel
En teksten die de mensen laten groeien

Dapper, Kramer en van Schaik,
Verduin en Visser invloedrijk
Hebben generaties lang gezongen
Ook anderen doen hun best
Ze blijven zeker tot het lest
De sfeer is er voor altijd ongedwongen

Wij kijken terug op een geslaagd dubbel jubileumfeest. Van dit feest zijn door Anki Roemer prachtige foto’s gemaakt, die u kunt bekijken op de website van onze parochie.

Herdenkingskaarsen (sept)
Er zijn nog een aantal herdenkingskaarsen beschikbaar voor belangstellenden, die  niet in de gelegenheid zijn geweest om ons jubileum mee te vieren.
Als U interesse voor een kaars heeft dan graag even een telefoontje naar de pastorie.

Open dag Asielzoekerscentrum in Petten (24 sept)
Vorig jaar is tijdens de gezinsviering samen met de PCI, die als thema luidde:
“ Bewust samen delen” op 7 november een inzameling voor voedsel- en speelgoedbank gehouden. Een deel van het speelgoed is bewust achtergehouden voor de kinderen die in het Asielzoekerscentrum zouden komen wonen. Inmiddels is er contact geweest met het Centraal Orgaan opvang Asielzoekers (COA) en de Parochiële Caritas Instelling (PCI). Op 24 september jl. is er een landelijke open dag gehouden om eens een kijkje te nemen in de opvang. Zo gebeurde dat ook in Petten. In overleg met het COA is een lijstje gemaakt van de kinderen die in het AZC verblijven op leeftijd, naam  en of het een jongen of meisje betrof.  Het achtergehouden speelgoed is verdeeld over rugzakjes en aan 20 kinderen uitgedeeld. Het was prachtig om te zien hoe blij de kinderen hier mee waren. Bijzonder was het om een rugzakje te brengen bij de allerjongste. Een meisje van 6 dagen oud. De trotse ouders hebben het meisje Amal genoemd wat Hoop betekent. Dit heeft u onlangs in de Omringkrant kunnen lezen. Bewoners trakteerden bezoekers van de Open Dag op lekkere hapjes die zij allemaal zelf gemaakt hadden. Twee dames deelden verse koffie uit. Terplekke werden de bonen gebrand en in een zeer fraaie koffiepot schonken zij de mensen een kopje koffie in. Twee mensen uit Syrië die via een beamer over hun land vertelden en waarom zij gevlucht zijn. En veel familie hebben achter moeten laten. Een Arabische les werd gegeven. Coby van Noort had drie dames uit asielzoekerscentrum meegenomen naar de feestelijke mis van 18 september. Zij vertelden genoten te hebben van de viering. De herdenkingskaars krijgt een
ere plekje in hun huis. Al met al een geslaagde Open Dag. Bij het verlaten van het pand hoorde ik de prachtige klanken (puur toeval) van “Fűr Elise”. Een Syrische bewoner speelde dit op de aanwezige  piano; ook hij hoopt net als de andere bewoners binnenkort te horen dat hij een huis krijgt toegewezen.

Elise & René Koks